Αναγνωρίζει η Ελλάδα ή όχι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο;

Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, αναφορικά με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) προκάλεσαν πολιτική αναταραχή αλλά κυρίως σύγχυση. Ο υπουργός Υγείας δήλωσε ότι «η χώρα μας πολύ κακώς αναγνωρίζει» το ΔΠΔ, επικρίνοντας το ως ένα δικαστήριο που «παίζει πολιτική, δεν κάνει δικαιοσύνη».
Η Ελλάδα έχει υπογράψει το Καταστατικό της Ρώμης,  το θεμέλιο ιδρυτικό έγγραφο του ΔΠΔ το 1998, και εν συνεχεία το κύρωσε με τον νόμο 3003/2002. Έτσι, κατά το ελληνικό δίκαιο, η χώρα δεσμεύεται από τις διατάξεις του Καταστατικού και τις σχετικές υποχρεώσεις ως κράτος-μέλος. Μάλιστα, ο ρόλος του ΔΠΔ είναι συμπληρωματικός προς τα εθνικά δικαστήρια. Μπορεί να παρέμβει όταν ένα κράτος αδυνατεί ή αρνείται να διενεργήσει δίκη για έγκλημα της αρμοδιότητάς του (γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας).

Η Ελλάδα, ως κράτος-μέλος διαφόρων διεθνών θεσμών και συνθηκών, έχει συμφέρον να διατηρεί συνέπεια στο διεθνές δίκαιο, που περιλαμβάνει και υποστήριξη ή συμμόρφωση προς διεθνή ποινικά όργανα, όταν αυτά λειτουργούν στο πλαίσιο των κανόνων και αρχών του διεθνούς δικαίου.

Άρα, νομικά τουλάχιστον, η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει το ΔΠΔ με την ένταξή της, και λειτουργεί υπό ένα καθεστώς που δίνει χώρο προβληματισμού ή περιορισμών, αλλά δεν επιτρέπει μονομερείς αρνήσεις χωρίς νομικές συνέπειες.

Η τοποθέτηση Γεωργιάδη και η πολιτική διάσταση
Οι δηλώσεις του υπουργού έχουν αρκετά σημεία που αξίζουν την προσοχή. Δεν αρκέστηκε στο να εκφράσει «προβληματισμό», αλλά δήλωσε ρητά ότι η Ελλάδα «κακώς» αναγνωρίζει το ΔΠΔ, δηλαδή ότι η υποχρέωση ή η αναγνώριση αυτή ήταν λάθος. Συνεπώς ο Γεωργιάδης αμφισβητεί την αναγνώριση από την Ελλάδα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Προς το ππαρόν βέβαια, γιατί ο συγκεκριμένος πολιτικός, έχει υποστηρίξει τα πάντα αλλά και τα αντίθετά τους στη μέχρι τώρα πολιτική του καριέρα. Δεν ξέρουμε συνεπώς τι θα υποστηρίξει αύριο, αλλά σήμερα εκφράζει μία κυβερνητική θέση.  Αυτή η θέση αποδίδεται στην προσπάθεια Γεωργιάδη να υπερασπιστεί το Ισραήλ,  καθώς η συζήτηση πυροδοτήθηκε από την υπόθεση Νετανιάχου.
Ο Γεωργιάδης για να στηρίξει την τοποθέτησή του πρόσθεσε ότι «δεν το αναγνωρίζει ούτε το Ισραήλ ούτε οι ΗΠΑ» και ότι «παίζει μόνο πολιτική».
Το περίεργο είναι ότι τον κάλυψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχείρησε να μετριάσει τις εντυπώσεις, υποστηρίζοντας ότι ο κ. Γεωργιάδης εξέφρασε «προβληματισμό» και ότι δεν άλλαξε η επίσημη θέση της κυβέρνησης.

Η δήλωση πυροδότησε εντονότατες αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που την χαρακτήρισαν «εκτεθειμένη», «αλαζονική», και «επικίνδυνη» για τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας.

Το ΠΑΣΟΚ ζήτησε δημόσια αποδοκιμασία και κατηγόρησε τη δήλωση ως επιζήμια για τη χώρα διεθνώς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ερώτηση στη Βουλή προς τους αρμόδιους υπουργούς για το εάν η Ελλάδα συνεχίζει να αναγνωρίζει το ΔΠΔ, και ζήτησε ξεκάθαρη θέση από την κυβέρνηση.
Ορισμένοι βουλευτές της ΝΔ (μέσω κοινοβουλευτικού εκπροσώπου) υποστήριξαν ότι η δήλωση του υπουργού συνιστά «ενδιαφέρουσα πρόταση» που πρέπει να συζητηθεί, με ψυχραιμία.
Οι διεθνείς συνέπειες μπορεί να περιλαμβάνουν μια απομείωση του κύρους της Ελλάδας σε διεθνείς fora που ενδιαφέρονται για τη λογοδοσία και τη διεθνή ποινική δικαιοσύνη, ειδικά όταν πρόσωπα που κατέχουν υπουργικά αξιώματα αμφισβητούν τον θεσμό.

Για να θυμηθούμε μία από τις χιλιάδες δηλώσεις του πολιτικού ανδρός, Άδωνι Γεωργιάδη (κάθε ένας μπορεί να τις χαρακτηρίσει όπως ο ίδιος νομίζει)