DBRS: Κατεβάζει οριακά στο 2% την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας για το 2026

Σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες βασικές μακροοικονομικές εκτιμήσεις του ο καναδικός οίκος DBRS Morningstar προβλέπει για την Ελλάδα μια σταθερή, ελαφρώς επιβραδυνόμενη ανάπτυξη μετά το 2026, και σταδιακή μείωση της ανεργίας, αν και με ελαφρώς χειρότερη αφετηρία από ό,τι εκτιμούσαι τον Σεπτέμβριο.

Ειδικότερα, για τον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης (ΑΕΠ) η DBRS προβλέπει πως το 2025 θα διαμορφωθεί στο 2,0%, χωρίς καμία αλλαγή σε σχέση με τις προβλέψεις του Σεπτεμβρίου 2025, για το 2026 θα παραμείνει στο 2,0%, με τον οίκο να αναθεωρεί τις προηγούμενες προβλέψεις του κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ πλέον προβλέπει και για το 2027 ρυθμό ανάπτυξης 1,9%

Αναφορικά με ποσοστό ανεργίας για την Ελλάδα η DBRS προβλέπει πως το 2025 θα διαμορφωθεί στο 8,9% (ανοδική αναθεώρηση κατά +0,3 ποσοστιαίες μονάδες) και το 2026 θα υποχωρήσει στο 8,2% (ανοδική αναθεώρηση κατά +0,2 ποσοστιαίες μονάδες). Για το 2027 προβλέπει νέα μείωση στο 7,8%.

Σε σύγκριση με τις χώρες της ΕΕ που περιλαμβάνονται στον πίνακα που εξέδωσε η DBRS, η Ελλάδα τα πάει καλύτερα από τον μέσο όρο της ΕΕ στην ανάπτυξη. Παράλληλα, αν και υστερεί ακόμη στην ανεργία, προβλέπεται να καταγράψει μια σαφή και σταθερή βελτίωση.

Για το σύνολο των χωρών, πως αναφέρει η DBRS, για την περίοδο 2025–2026 οι αλλαγές είναι συνολικά μικρές και ανομοιογενείς, χωρίς να μεταβάλλουν ουσιαστικά τη γενική εικόνα για το 2026. Οι περισσότερες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία, είδαν περιορισμένες ανοδικές αναθεωρήσεις στην αναμενόμενη ανάπτυξη. Η Ισπανία αποτελεί εξαίρεση, καθώς παρουσιάζει σαφώς ισχυρότερη δυναμική, με αισθητές αναβαθμίσεις τόσο για το 2025 όσο και για το 2026. Αντίστοιχα, η Ινδία εμφανίζει βελτίωση των προοπτικών της για το 2025.

Στον αντίποδα, αρκετές οικονομίες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αντιμετωπίζουν επιδείνωση των προοπτικών τους, με καθοδικές αναθεωρήσεις της ανάπτυξης και αυξημένες εκτιμήσεις για την ανεργία. Η Ιρλανδία παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις λόγω της εξάρτησής της από διεθνείς δραστηριότητες, ενώ το Λουξεμβούργο και η Αργεντινή καταγράφουν επίσης απογοητευτική επίδοση.

Όσον αφορά την αγορά εργασίας, οι αναθεωρήσεις για την ανεργία έχουν ελαφρώς αρνητική χροιά. Παρότι η απασχόληση επιβραδύνεται σε αρκετές οικονομίες –ακόμη και στις ΗΠΑ– η χαμηλότερη αύξηση του εργατικού δυναμικού συγκρατεί την άνοδο της ανεργίας. Αντίθετα, στη Νότια Αμερική (εκτός Αργεντινής) οι προοπτικές απασχόλησης εμφανίζονται βελτιωμένες.

Για το 2027, τέλος, οι περισσότερες μεγάλες οικονομίες της Βόρειας Αμερικής και της Ασίας αναμένεται να κινούνται κοντά στις μακροπρόθεσμες δυνατότητές τους, ενώ στην Ευρώπη προβλέπεται σταδιακή επιτάχυνση της ανάπτυξης το 2026, η οποία στηρίζει μια θετική εικόνα για το 2027. Η αισιοδοξία αυτή ενισχύεται από ισχυρούς ισολογισμούς των νοικοκυριών, καθώς και από τη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική που εκτιμάται ότι θα παραμείνει υποστηρικτική έως το 2026.

Παράλληλα, ο πληθωρισμός υποχωρεί στις περισσότερες μεγάλες οικονομίες και τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν χαμηλά σε ιστορική βάση, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Οι προβλέψεις ενσωματώνουν επιτάχυνση της ανάπτυξης στον «πυρήνα» της Ευρώπης και στον Καναδά, επιβράδυνση στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες, και γενικά σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης στην Ασία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν καθοδικοί κίνδυνοι, όπως ενδεχόμενη κλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων, γεωπολιτικές συγκρούσεις και μελλοντικές δημοσιονομικές προσαρμογές. Αν και οι κίνδυνοι αυτοί ενδέχεται να καθυστερήσουν να εκδηλωθούν, θα μπορούσαν μεσοπρόθεσμα να περιορίσουν την ανάπτυξη και να μειώσουν την ικανότητα ορισμένων κυβερνήσεων να αντιδράσουν αποτελεσματικά σε αρνητικά σοκ.