Δεν είναι αστείο – Γ. Φλωρίδης: Στόχος οι 750 ημέρες από τις 1.550 μέρες που απαιτούνται για τελεσίδικη απόφαση

Στην τελετή αγιασμού του νέου κτιρίου της περιφερειακής έδρας Περιστερίου του Πρωτοδικείου Αθηνών, με παρόντα τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης υποσχέθηκε ότι ο χρόνος μέχρι την τελεσίδικη απόφαση θα πέσει από τις 1.550 στις 750 ημέρες. Όμως αυτή η εξαγγελία δεν απαντά στο προφανές, γιατί επί τόσα χρόνια ακούμε τις ίδιες εξαγγελίες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και κυρίως τη σημερινή, που άφησαν τη Δικαιοσύνη να βουλιάζει σε καθυστερήσεις που καταστρέφουν ζωές και οικονομίες και να αμφισβητείται από ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του ενεργού πληθυσμού της χώρας.

Ο ίδιος ο υπουργός παραδέχθηκε ότι στην Αττική για μια απλή αστική υπόθεση ο πολίτης περίμενε… τέσσερα χρόνια μόνο για προσδιορισμό. Τώρα «την επόμενη χρονιά» λέει πως θα εκκαθαριστούν περίπου 15.000 εκκρεμείς υποθέσεις. Αν αυτό είναι εφικτό σήμερα, τότε αποτελεί ομολογία αποτυχίας ότι δεν έγινε νωρίτερα. Οι «θεαματικές» βελτιώσεις που υπόσχονται για αύριο δεν αναιρούν τη διαχρονική αδράνεια που μας έφερε ως εδώ.

Παρουσιάστηκε επίσης ως λύση η μεταστέγαση και διεύρυνση της περιφερειακής έδρας στο Περιστέρι, με μεταφορά ύλης από πρώην Ειρηνοδικεία (Ιλίου και σύντομα Αχαρνών), ώστε οι 500.000 κάτοικοι της περιοχής να έχουν πρόσβαση σε «κανονικό Πρωτοδικείο» που θα δικάζει υποθέσεις μέχρι 240.000 ευρώ. Καλές οι κορδέλες και τα νέα κτίρια, αλλά το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ μόνο οι τοίχοι. Ήταν οι ελλείψεις σε προσωπικό, η αργή ψηφιοποίηση και ο κακός σχεδιασμός – ζητήματα για τα οποία οι κυβερνήσεις είχαν άφθονο χρόνο και ευθύνη.

Ακούμε ότι ο προσδιορισμός «θα γίνεται σε έξι μήνες» και ότι ο νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας θα εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2026. Πάλι δηλαδή μεταθέτουμε τη λύση στο μέλλον, ενώ το παρόν μετράει ήδη καθυστερήσεις ετών. Την ίδια στιγμή, προβάλλονται ποσοστά εκκαθάρισης και παραδείγματα όπως της Θεσσαλονίκης που «αγγίζει το 150%». Αν ισχύουν, πώς εξηγείται ότι εξακολουθούμε να μιλάμε για 1.550 ημέρες μέχρι την τελεσιδικία; Κάπου η λογοδοσία χάνεται μέσα στην επικοινωνία.

Ακόμη και ο νέος στόχος των 750 ημερών δεν είναι λόγος πανηγυρισμού. Είναι το ελάχιστο που χρωστά το κράτος στους πολίτες: γρήγορη, προβλέψιμη και δίκαιη απονομή δικαιοσύνης. Να σταματήσουν οι υποσχέσεις για «μετά τον νέο δικαστικό χάρτη», «μετά την πλήρη εφαρμογή στην Αττική», «μετά το 2026». Οι πολίτες πλήρωσαν ήδη την καθυστέρηση. Αυτό που λείπει δεν είναι άλλες εξαγγελίες, αλλά πραγματική επιτάχυνση τώρα – με έργο, όχι με λόγια.

Και όταν ο υπουργός κλείνει απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό, λέγοντας ότι «θα είναι εφικτός ο στόχος όταν κλείσει αυτή η τετραετία και θα ξεκινήσει η τρίτη», το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ξεκάθαρο: άλλη μια υπόσχεση με ανοιχτή ημερομηνία. Μετά από τόσα χρόνια καθυστερήσεων, αυτό που απαιτείται από την κυβέρνηση δεν είναι αισιοδοξία για την «επόμενη φορά», αλλά παραδοχή ευθυνών και άμεση, μετρήσιμη αλλαγή στο ρυθμό απονομής της Δικαιοσύνης.