Δώρο Πάσχα 2025: Πότε καταβάλλεται και ποιοι το δικαιούνται

Αντίστροφα μετρούν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα μέχρι την ημέρα που θα πιστωθεί στους λογαριασμούς τους το δώρο Πάσχα για το 2025.

Να σημειωθεί, ότι το δώρο Πάσχα για το 2025 θα πρέπει να καταβληθεί στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα μέχρι και την Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου. Φυσικά, οι εργοδότες αν το επιλέξουν μπορούν να καταβάλουν νωρίτερα τα χρήματα.

Σύμφωνα με την Εθνική Γενική ΣΣΕ, όλοι οι μισθωτοί στον ιδιωτικό τομέα, ανεξαρτήτως του τύπου σύμβασης (αορίστου ή ορισμένου χρόνου, πλήρους ή μερικής απασχόλησης), έχουν το δικαίωμα να λάβουν το Δώρο Πάσχα.

Πώς υπολογίζεται το Δώρο Πάσχα

Πρόκειται για το μισό μηνιαίο μισθό αν αμείβεται με μισθό και 15 ημερομίσθια αν αμείβεται με ημερομίσθιο. Σε περίπτωση όμως που η σχέση εργασίας κάποιου μισθωτού με τον εργοδότη του δεν είχε διάρκεια ολόκληρο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα είτε γιατί αποχώρησε οικειοθελώς από την εργασία του, είτε γιατί απολύθηκε, δικαιούται να λάβει αναλογία Δώρου η οποία υπολογίζεται ως εξής:

Προκειμένου για αμειβόμενο με μισθό, ποσό ίσο με 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού ή ένα ημερομίσθιο ανάλογα με το συμφωνημένο τρόπο αμοιβής, για κάθε 8 (οκτώ) ημερολογιακές ημέρες. Σε περίπτωση που κάποιος εργαστεί λιγότερο από οκτώ ημέρες δικαιούται ανάλογο κλάσμα για Δώρο Πάσχα.

Αν ο μισθωτός ασθένησε κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα θα αφαιρεθούν μόνο οι ημέρες που έλαβε επίδομα ασθενείας απ’ τον ασφαλιστικό φορέα.

Παράδειγμα: Αν ένας μισθωτός απουσίασε από την εργασία του λόγω ασθένειας 60 μέρες και πήρε επίδομα ασθενείας από το ασφαλιστικό του ταμείο μόνο για 40 ημέρες, θα αφαιρεθούν από το χρονικό διάστημα της εργασιακής σχέσης μόνο οι 40 ημέρες για τις οποίες επιδοτήθηκε και όχι οι 60.

Χρόνοι που δεν συνυπολογίζονται

Δεν υπολογίζονται οι μέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός απείχε από την εργασία του αδικαιολόγητα ή λόγω άδειας χωρίς αποδοχές.

Δεν λαμβάνεται υπόψη το διάστημα απουσίας των εργαζομένων λόγω συνδικαλιστικής δραστηριότητας (δηλαδή ο χρόνος της συνδικαλιστικής άδειας)

Σχετικά με την απεργία, η δικαστηριακή νομολογία δέχεται ότι οι ημέρες της απεργίας δεν υπολογίζονται στο χρόνο διάρκειας της εργασιακής σχέσης γιατί η αποχή του μισθωτού οφείλεται σε δική του θέληση και δεν μπορεί επομένως να χαρακτηριστεί σαν δικαιολογημένη απουσία. Κατ’ αναλογία το ίδιο ισχύει και με τις στάσεις εργασίας αφού και αυτές αποτελούν στην πραγματικότητα απεργία.