Ερευνα ΕΛΣΤΑΤ για χρήση τεχνολογιών στις επιχειρήσεις: Μόνο 831.611 εργαζόμενοι έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, ΑΙ σε πρώιμη φάση

Η ψηφιακή τεχνολογία έχει πια εδραιωθεί ως βασική υποδομή για τις ελληνικές επιχειρήσεις με 10 εργαζομένους και άνω, αλλά η «ωρίμανση» δεν προχωρά με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα πεδία. Αλλο πράγμα η σύνδεση στο διαδίκτυο, άλλο η συστηματική αξιοποίηση δεδομένων, και άλλο η ενσωμάτωση τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) σε κρίσιμες λειτουργίες. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από τα αποτελέσματα της Ετήσιας Έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ για τη Χρήση Τεχνολογιών Πληροφόρησης, Επικοινωνίας και Ηλεκτρονικού Εμπορίου στις Επιχειρήσεις για το 2025, με περίοδο αναφοράς 1 Ιανουαρίου έως 15 Σεπτεμβρίου 2025.

Στο σύνολο των 47.849 επιχειρήσεων του πληθυσμού αναφοράς (10+ εργαζόμενοι), οι 47.246 είχαν πρόσβαση στο διαδίκτυο για επαγγελματικούς σκοπούς, ποσοστό 98,7%. Με άλλα λόγια, μόλις 603 επιχειρήσεις βρίσκονταν εκτός του «ψηφιακού χάρτη» συνδεσιμότητας.

Η εικόνα όμως αλλάζει στους εργαζομένους. Από συνολικά 2.009.660 απασχολούμενους, πρόσβαση στο διαδίκτυο για επαγγελματικούς σκοπούς είχαν 831.611 (περίπου 41,4%). Το εύρημα αυτό δείχνει ότι, παρά την εκτεταμένη διασύνδεση των επιχειρήσεων ως οργανισμών, η καθημερινή ψηφιακή εργασία δεν είναι ακόμη «καθολική εμπειρία» μέσα σε κάθε εργασιακό χώρο—ιδίως σε κλάδους όπου η πρόσβαση περιορίζεται σε συγκεκριμένους ρόλους (π.χ. διοικητικές υπηρεσίες, πωλήσεις, λογιστήριο, τμήματα ΙΤ).

Στην ποιότητα σύνδεσης, η μέγιστη προβλεπόμενη (βάσει συμβολαίου) ταχύτητα download αποτυπώνει μια αγορά που έχει ανέβει επίπεδο, χωρίς ωστόσο να έχει γενικευθεί η «υπερυψηλή» ταχύτητα. Η πλειονότητα των επιχειρήσεων βρίσκεται στο εύρος 100-500 Mbit/s (54,5%), ενώ ένα σημαντικό τμήμα κινείται στα 30-100 Mbit/s (29,5%). Κάτω από 30 Mbit/s δηλώνει το 2,5%. Στον αντίποδα, στο «άνω ράφι» της συνδεσιμότητας, 7,4% διαθέτει 500 Mbit/s έως κάτω από 1 Gbit/s και 6,0% τουλάχιστον 1 Gbit/s. Συνολικά, περίπου 67,9% φαίνεται να έχει συμβόλαιο τουλάχιστον 100 Mbit/s, μια κρίσιμη βάση για cloud εφαρμογές, τηλεργασία, και πιο απαιτητικές ψηφιακές λειτουργίες.

Ηλεκτρονικό εμπόριο: «μία στις τέσσερις» επιχειρήσεις, αλλά μικρότερη συμβολή στον τζίρο
Το ηλεκτρονικό εμπόριο συνεχίζει να αποτελεί βασικό κανάλι πωλήσεων και παραγγελιών, όμως η έντασή του διαφέρει σημαντικά ανά επιχείρηση. Το 2025, 12.347 επιχειρήσεις (25,8%) έλαβαν παραγγελίες είτε μέσω ιστοσελίδας/ειδικών εφαρμογών είτε μέσω μηνυμάτων τύπου EDI.
Ο συνολικός κύκλος εργασιών των επιχειρήσεων του πεδίου έρευνας ανήλθε σε 380,8 δισ. ευρώ, ενώ οι πωλήσεις από παραγγελίες ηλεκτρονικού εμπορίου έφτασαν τα 36,1 δισ. ευρώ, δηλαδή 9,5% του συνολικού τζίρου. Το στοιχείο αυτό «μεταφράζεται» σε μια αγορά όπου η υιοθέτηση του καναλιού είναι σχετικά διαδεδομένη, αλλά η οικονομική του βαρύτητα παραμένει χαμηλότερη από το ποσοστό συμμετοχής των επιχειρήσεων. Αρκετές επιχειρήσεις κάνουν e-commerce, αλλά όχι πάντα σε κλίμακα που να αλλάζει δραστικά το συνολικό τους αποτύπωμα.

Σημαντική είναι και η μεθοδολογική επισήμανση της ΕΛΣΤΑΤ: τα στοιχεία του 2025 δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα με του 2024 λόγω αλλαγής της στατιστικής μονάδας αναφοράς (το 2025 η μονάδα είναι η «επιχείρηση», ενώ το 2024 η «νομική μονάδα»). Άρα, κάθε «σύγκριση χρονιά με χρονιά» χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και σωστό πλαίσιο.

Από τα «δεδομένα» στην πράξη: περίπου το 1/3 κάνει ανάλυση, κυρίως με συναλλαγές και πελάτες
Η αξιοποίηση δεδομένων αναδεικνύεται σε επόμενο στάδιο ψηφιακής ωρίμανσης. Από τις 47.246 επιχειρήσεις με πρόσβαση στο διαδίκτυο, οι 12.333 (26,1%) πραγματοποίησαν ανάλυση δεδομένων από τους ίδιους τους υπαλλήλους τους. Αν προστεθούν και όσες ανέθεσαν ανάλυση σε εξωτερικό προμηθευτή, τότε ο συνολικός αριθμός επιχειρήσεων που έκανε ανάλυση δεδομένων (με οποιονδήποτε τρόπο) ανεβαίνει στις 15.047, ποσοστό 31,8%. Δηλαδή, περίπου δύο στις τρεις επιχειρήσεις δεν δηλώνουν ανάλυση δεδομένων, ένα κενό που, πρακτικά, επηρεάζει από τη στόχευση πωλήσεων μέχρι τη διαχείριση αποθεμάτων και τη λήψη αποφάσεων.

Το ενδιαφέρον είναι και από ποιες πηγές «τρέφεται» αυτή η ανάλυση, στις επιχειρήσεις που την κάνουν εσωτερικά (γράφημα 2): κυρίαρχα είναι τα δεδομένα συναλλαγών (10.538 επιχειρήσεις) και τα δεδομένα πελατών (7.046). Ακολουθούν τα δεδομένα από κοινωνικά δίκτυα (5.681) και τα δεδομένα ιστού (4.832). Πιο χαμηλά βρίσκονται πιο «προχωρημένες» ή εξειδικευμένες πηγές όπως δεδομένα τοποθεσίας από φορητές συσκευές (3.144), δεδομένα από έξυπνες συσκευές/αισθητήρες (2.095), ανοιχτά δεδομένα από κυβερνητικές αρχές (1.845) και δορυφορικά δεδομένα (1.488). Με απλά λόγια: το 2025 οι επιχειρήσεις που αναλύουν δεδομένα ξεκινούν από τα πιο άμεσα εμπορικά ίχνη (πωλήσεις, πελάτες) και λιγότερο από «νέα» δεδομένα (IoT, open data, δορυφορικά) που συχνά απαιτούν επενδύσεις, τεχνογνωσία και καθαρή στρατηγική χρήσης.

Τεχνητή νοημοσύνη: 8,2% χρήση, με έμφαση στην ασφάλεια ICT

Η τεχνητή νοημοσύνη εμφανίζεται ακόμη ως τεχνολογία «πρώτης υιοθέτησης» για την πλειονότητα. Από τις επιχειρήσεις με πρόσβαση στο διαδίκτυο, 3.868 (8,2%) δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν συστήματα ΑΙ για τουλάχιστον μία χρήση.

Η πιο συχνή εφαρμογή είναι η ασφάλεια τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας (ICT security), όπου καταγράφονται 2.280 επιχειρήσεις. Ακολουθούν το μάρκετινγκ ή οι πωλήσεις (1.150), η οργάνωση διαδικασιών διοίκησης/διαχείρισης (1.113) και διαδικασίες παραγωγής ή εξυπηρέτησης (902). Χαμηλότερα βρίσκονται χρήσεις σε R&D (754) και λογιστική/έλεγχο/χρηματοοικονομική διαχείριση (521), ενώ η ΑΙ σε μεταφορά/εφοδιασμό (logistics) εμφανίζεται σε μόλις 110 επιχειρήσεις. Η κατανομή αυτή δείχνει ότι η ΑΙ, όταν μπαίνει, μπαίνει πρώτα εκεί όπου το «όφελος» είναι άμεσα ορατό ή το «ρίσκο» μεγάλο—και η κυβερνοασφάλεια είναι ακριβώς αυτό το πεδίο.

Εδώ όλη η έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ