Κοντιάδης για ΟΠΕΚΕΠΕ: «Συγκάλυψη ή πλυντήριο με τρόπο πιο προκλητικό ακόμη και από τα Τέμπη»

Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για συγκάλυψη με την απόφασή της να συστήσει Εξεταστική Επιτροπή η οποία θα εξετάσει τα πεπραγμένα του ΟΠΕΚΕΠΕ από το 1998 μέχρι σήμερα, ασκεί ο συνταγματολόγος, Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Κοινωνικής Διοίκησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου, Ξενοφών Κοντιάδης, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Υπάρχει ένα τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς, που έχει αποκαλυφθεί από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Υπάρχει μία ογκώδης δικογραφία, όπου στοιχειοθετούνται η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, υπεξαιρέσεις, απάτες και κακουργηματική απιστία. Υπάρχουν δύο Υπουργοί, που αναφέρονται ονομαστικά στη δικογραφία για την εμπλοκή τους στο σκάνδαλο. Και υπάρχει ο κίνδυνος παραγραφής αν δεν ξεκινήσει η δίωξη των Υπουργών (τουλάχιστον για τον ένα από αυτούς) πριν από την έναρξη της επόμενης συνόδου της Βουλής στις 5 Οκτωβρίου.

Τι όφειλε αυτονοήτως να πράξει η Κυβέρνηση; Να συστήσει Προανακριτική Επιτροπή, επειδή έμειναν μόλις δυόμιση (καλοκαιρινοί) μήνες μέχρι την παραγραφή, προκειμένου να διερευνηθεί αν υπάρχουν στοιχεία για να ασκηθεί δίωξη κατά των δύο Υπουργών πριν επέλθει η παραγραφή. Τι πράττει αντί για αυτό η Κυβέρνηση; Προτείνει τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής η οποία θα εξετάσει τα πεπραγμένα του ΟΠΕΚΕΠΕ από το 1998 μέχρι σήμερα, για να καταλήξει μετά από μερικούς μήνες σε ένα πόρισμα όπου κάθε κόμμα θα δίνει τη δική του εκδοχή για όσα έγιναν τα προηγούμενα 27 χρόνια, χωρίς καμία έννομη συνέπεια για τους εμπλεκόμενους.

Τι επιτυγχάνεται έτσι; Ποιο είναι το αποτέλεσμα της κυβερνητικής απόφασης; Ότι θα επέλθει η παραγραφή (κατά νομική ακριβολογία η παρέλευση της αποσβεστικής προθεσμίας) και δεν θα μπορεί να προχωρήσει δίωξη τουλάχιστον κατά του ενός από τους δύο Υπουργούς. Πώς ονομάζεται αυτή η κυβερνητική απόφαση στην τρέχουσα πολιτική ορολογία; Συγκάλυψη ή πλυντήριο, και μάλιστα με τρόπο πιο προκλητικό ακόμη και από τα Τέμπη.

Υπάρχουν βέβαια και άλλα πολλά που συμβαίνουν, όπως πριν από πέντε ημέρες, στις 10 Ιουλίου, η συγκέντρωση σε κούτες μέρους των αρχείων του ΟΠΕΚΕΠΕ στα γραφεία Θεσσαλονίκης και η αποστολή τους για ανακύκλωση. Ακολούθησε την επόμενη ημέρα η πυρκαγιά σε μονάδα ανακύκλωσης στη Σίνδο. Αλλά αυτά αποτελεί δουλειά των διωκτικών αρχών και του αστυνομικού ρεπορτάζ να τα εξιχνιάσουν.

Περιορίζομαι λοιπόν στα αδιαμφισβήτητα νομικά δεδομένα που περιέγραψα πιο πάνω. Δηλαδή στις κυβερνητικές ενέργειες που έχουν αποτέλεσμα να απαλλάσσονται δύο Υπουργοί σκόπιμα από οποιαδήποτε ποινική λογοδοσία, χωρίς να γίνει προηγουμένως καμία έρευνα για τις πράξεις τους που περιγράφονται στη δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Και βέβαια υπάρχει ήδη το πρώτο πρόστιμο για όλα αυτά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ύψους 415 εκ. ευρώ (θα ακολουθήσουν και άλλα πρόστιμα για τις επόμενες χρονιές στο ίδιο σκάνδαλο ). Μετά διερωτώνται ορισμένοι γιατί έχει καταρρεύσει η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς…

Ένας σοβαρός δημοσιογράφος έγραψε δύο βιβλία για τη χώρα του (μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης) στα οποία στοιχειοθετεί τους χαρακτηρισμούς του περί “κράτους μαφίας” και περί μίας “κυβέρνησης-συμμορίας”. Υπάρχει άραγε και στη δική μας χώρα ανάγκη να γραφτούν αντίστοιχα βιβλία; Η ερώτησή μου δεν είναι ρητορική, αλλά απολύτως ειλικρινής.