Τί ντροπή, αν το μάθει ο κόσμος τι θα πει!

Ενα χαρούμενο τραγούδι που περιγράφει ευτράπελα περιστατικά, του γλυκού και συγχωρεμένου Δάκη («τι ντροπή αν το μάθει ο κόσμος τί θα πει, τι ντροπή δεν είναι κατάσταση αυτή»), μου θύμισε η υπόθεση του υπουργού Επικρατείας Ακη Σκέρτσου (κάποτε είχε υποστηρίξει ότι τα απορρυπαντικά είναι ακριβότερα στην Ελλάδα γιατί έχουν λιγότερους άσπρους, μπλε και κόκκινους) και της δημοσιογράφου Μαριάννας Πυργιώτη, γνωστή στο ευρύ κοινό από τις εμφανίσεις της στα κανάλια όπου σχολιάζει πολιτικές καταστάσεις και τα συνέδρια που οργανώνει με υπουργούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους και στελέχη επιχειρήσεων.

Εδώ, έχουμε μία δημόσια αποκάλυψη, που το αφεντικό και εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης, δηλαδή ο Σκέρτσος, μαλώνει την «υπάλληλο» γιατί είχε την ατυχή έμπνευση να ασκήσει κριτική στην εξουσία, με την οποία έχει εμπορική σχέση (δούνε και λαβείν). Και της κάνει μαθήματα διαφάνειας.
Η υπόθεση ξεκίνησε με αφορμή την ιστορία της Σύρου, όπου διαδηλωτές  δεν άφησαν να δέσει κρουαζιερόπλοιο με τουρίστες από το Ισραήλ. Ο Σκέρτσος ως παρατηρητής και όχι ως υπουργός έκανε ανάρτηση με διαπιστώσεις λέγοντας ότι «οποιαδήποτε προσπάθεια παρεμπόδισης ή εκφοβισμού τουριστών τρίτης χώρας να επισκεφθούν την πατρίδα μας, στη βάση πολιτικών απόψεων ή πεποιθήσεων που μπορεί να έχουν διάφορες συλλογικότητες, εμπίπτει στις διατάξεις της αντιρατσιστικής νομοθεσίας και διώκεται ποινικά.»

Η δουλειά του Σκέρτσου δεν είναι να κάνει νομοθετικές διαπιστώσεις, αλλά να ενεργεί και να ελέγχει τους υπουργούς και τις αρχές της χώρας εάν κάνουν ή όχι τη δουλειά τους. Σε αυτή την περίπτωση έκανε το λιμενικό τη δουλειά του; Γιατί άφησε τους διαδηλωτές να εμποδίσουν να δέσει το πλοίο στο λιμάνι; Με αυτά έπρεπε ασχοληθεί ο Σκέρτσος και όχι να κάνει επισημάνσεις και να «κουνάει τα δάχτυλα», ως συνήθως στα social media.

Η δημοσιογράφος του απάντησε: «Πολύ σωστά! Μόλις κυβερνήσετε να τα εφαρμόσετε!»

Η απάντηση αυτή δεν άρεσε στον Σκέρτσο. Και με ύφος αφεντικού της έγραψε ότι παρέχει υπηρεσίες σε υπουργούς της κυβέρνησης και ότι αυτά να τα λέει στους πελάτες υπουργούς της:
«Αυτές τις εξυπνάδες εκεί που σας πληρώνουν για να τις λέτε ως σύμβουλος μελών αυτής της κυβέρνησης. Το θράσος περισσεύει τελικά… »

Η Μαριάννα Πυργιώτη ξανα-απαντά: «Οπως νομίζετε και όπως αντιλαμβάνεστε τον ρόλο ενός εκάστου.»

Ούτε αυτό άρεσε στο «αφεντικό», το οποίο επανέρχεται και γράφει για περί διαφάνειας:
«Μαριάννα Πυργιώτη, ένας επαγγελματίας της επικοινωνίας όπως εσείς που συμβουλεύει μέλη της κυβέρνησης με κρίσιμο ρόλο δεν πουλάει ταυτόχρονα φτηνό πνεύμα στα social. Σοβαρευτείτε, επιτέλους και αντιληφθείτε το δικό σας ρόλο. Είστε πολύ πιο διάφανη από όσο νομίζετε αλλά όχι τόσο διάφανής θα έπρεπε.»

Η υπόθεση είναι απλώς μία σταγόνα στον ωκεανό της διαπλεκόμενης βαθιάς, ριζωμένης σχέσης μεταξύ πολιτικών και δημοσιογράφων. 

Και μία λεπτομέρεια που μπορεί να έχει τη σημασία της για το πως ξεκίνησε το θέμα με αφορμή το περιστατικό στη Σύρο και το Ισραήλ: Η κυρία Πυργιώτη είναι παντρεμένη με τον πρώη πρέσβη του Ισραήλ στην Ελλάδα.