Όταν ο δημοσιογράφος στοχοποιείται επειδή κάνει τη δουλειά του: Υπόθεση Θανάση Κουκάκη

Η νέα υπόθεση, που ήρθε στο φως της δημοσιότητας με «πρωταγωνιστή» το δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη δεν αφορά απλώς την ελευθερία του Τύπου, αγγίζει τον πυρήνα της λειτουργίας των θεσμών σε μια ευρωπαϊκή χώρα, που οφείλει να σέβεται τους κανόνες της διαφάνειας και της δημοκρατίας.

Το χρονικό
Στο πλαίσιο δημοσιογραφικής έρευνας για τη εξαγορά της HSBC Μάλτας από την ελληνική Credia Bank (πρώην Attica Bank), ο Κουκάκης για λογαριασμό του InsideStory σε συνεργασία με μέσο του εξωτερικού (Times of Malta) απηύθυνε ερωτήσεις προς την Τράπεζα της Ελλάδος, την εποπτική αρχή της Μάλτας, την Credia Bank και τον SSM. Τίποτα περισσότερο από αυτό που ορίζει το καθήκον και η δεντολογία, να ζητά απαντήσεις από τις εποπτικές αρχές και τους συναλλασσομένους.

Πριν λάβει απάντηση, το υπό εξέλιξη ρεπορτάζ διέρρευσε στον ελληνικό Τύπο από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης και ο Κουκάκης βρέθηκε στο επίκεντρο ενός κύματος δυσφήμισης, επειδή τόλμησε να ασχοληθεί με ένα θέμα.

Το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου έγινε αντικείμενο χλευασμού από συναδέλφους του και από από κομματικά τρολ, που συμπτωματικώς υποστηρίζουν την Κυβέρνηση. Στοχοποίησαν και μέλη της οικογένειάς του και του απέδωσαν δόλο. Τα δημοσιεύματα αυτά υιοθέτησε άκρητα και μέλος διοικητικού συμβουλίου εισηγμένης εταιρείας στο Χρηματιστήριο.

Θεσμική εκτροπή
Είναι αδιανόητο, θεσμικοί φορείς και εισηγμένες εταιρείες, που υποτίθεται ότι λειτουργούν υπό αυστηρούς κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης να διαρρέουν τις ερωτήσεις δημοσιογραφικής έρευνας. Μια τέτοια πρακτική δεν είναι απλώς αντιδεοντολογική, είναι επικίνδυνη. Είναι μάλιστα η δεύτερη φορά, που δημοσιοποιείται όνομα δημοσιογράφου που κάνει ρεπορτάζ για τράπεζα και μεταξύ άλλων απευθύνει ερωτήσεις και προς την Τράπεζα της Ελλάδος.

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι θεσμοί στην Ελλάδα είναι μάλλον ανύπαρκτοι. Η Τράπεζα της Ελλάδος, ως επόπτης έχει θεσμική υποχρέωση να αναζητήσει πως έγιναν οι διαρροές και πως κατέληξε το όνομα του δημοσιογράφου και η οικογένειά του να στοχοποιούνται. Η στοχοποίηση αποτελεί εκτροπή.

Με άλλα λόγια ο δημοσιογράφος, ο οποίος έκανε τη δουλειά του, βρέθηκε «κατηγορούμενος» στην κοινή γνώμη γιατί τόλμησε να κάνει ερωτήσεις. Αυτό το πράγμα παραπέμπει σε άλλες εποχές, ασύμβατες με μια χώρα-μέλος της Ε.Ε.

Αν οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν πως οποιαδήποτε ερώτηση σε φορέα ιδιωτικό ή δημόσιο, μπορεί να διαρρεύσει και να μετατραπεί σε αντικείμενο διασυρμού, τότε η έρευνα φιμώνεται στην πηγή της. Πρόκειται για επικίνδυνο προηγούμενο που δεν απειλεί μόνο τον Θανάση Κουκάκη, αλλά την ίδια την έννοια της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα και τους θεσμούς.

Αν θέλετε τέτοια Ελλάδα να την χαίρεστε!