Πανελλαδική έρευνα ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, Metron Analysis: Tι πιστεύουν σήμερα οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα

Η ΓΣΕΕ παρουσίασε την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2025 στη Θεσσαλονίκη, τα αποτελέσματα της νέας πανελλαδικής δημοσκοπικής έρευνας σε εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που υλοποίησε για λογαριασμό του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) η Metron Analysis. Πρόκειται για έρευνα πάνω σε ζητήματα ωραρίου, ευελιξίας, άδειας και ψηφιακής κάρτας εργασίας, με ευρήματα που «μιλούν» τόσο για την καθημερινότητα όσο και για τις πολιτικές που τη διαμορφώνουν.

Μεθοδολογία με ισχυρά εχέγγυα

Η έρευνα διεξήχθη 25–30 Αυγούστου 2025 σε 806 εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα (18+), με συνδυασμό τηλεφωνικών και διαδικτυακών συνεντεύξεων, τυχαία δειγματοληψία (RDD για την τηλεφωνική συνιστώσα), στάθμιση κατά ηλικία και μέγιστο δειγματοληπτικό σφάλμα ±3,5%. Η Metron Analysis είναι μέλος ESOMAR/ΣΕΔΕΑ και ακολούθησε τους αντίστοιχους κώδικες.

Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας: ευρεία χρήση, μερικές «γκρίζες ζώνες»

• Χρήση: Σχεδόν 1 στους 2 δηλώνει ότι χρησιμοποιεί ψηφιακή κάρτα εργασίας, με υψηλότερη διείσδυση σε μεταποίηση/εμπόριο και σε μεσαίες-μεγάλες επιχειρήσεις.

• Ευχρηστία: Μεταξύ όσων τη χρησιμοποιούν, το 93% τη θεωρεί εύκολη στην καθημερινή χρήση.

• Παρατυπίες: 1 στους 10 αναφέρει ότι έχει τύχει να την χρησιμοποιήσει παράτυπα· όταν αυτό συμβαίνει, συνήθως είναι κατόπιν αιτήματος του εργοδότη (περ. 62%) και λιγότερο με πρωτοβουλία του εργαζόμενου.

• Τήρηση ωραρίου: Η πλειονότητα (περίπου 65%) πιστεύει ότι η ψηφιακή κάρτα διασφαλίζει την ορθή τήρηση του ωραρίου—με πιο επιφυλακτικούς τους νεότερους και τους εργαζόμενους στη μεταποίηση.

  Η κάρτα συνδέεται θετικά με τη συμμόρφωση στο ωράριο και δεν αντιμετωπίζεται ως «γραφειοκρατικό βάρος». Ωστόσο, τα καταγεγραμμένα περιστατικά παράκαμψης, συχνά με εργοδοτική παρότρυνση, δείχνουν ότι πέρα από την τεχνολογία απαιτούνται και μηχανισμοί εποπτείας/κυρώσεων.

Ετήσια άδεια: σπάει σε κομμάτια – συνήθως κατόπιν συνεννόησης

• Πάνω από 1 στους 2 εργαζόμενους παίρνει την ετήσια άδεια σπασμένη σε τρεις ή περισσότερες περιόδους. Το μοτίβο αυτό είναι εντονότερο σε μεσαίες/μεγάλες επιχειρήσεις (50+ άτομα) και στη μεταποίηση/βιομηχανία, καθώς και στους 45+ ετών· αντίθετα, είναι πιο περιορισμένο στις πολύ μικρές επιχειρήσεις (<10 άτομα) και στους 18–29 ετών.

• Στη μεγάλη πλειονότητα (77%) η διευθέτηση γίνεται με κοινή απόφαση εργαζόμενου-εργοδότη. Στο 22% αποφασίζει ο εργοδότης στο πλαίσιο του διευθυντικού δικαιώματος.

  Η αποσπασματική άδεια υποδηλώνει λειτουργικές πιέσεις στις επιχειρήσεις και ανάγκη καλύτερου προγραμματισμού που να υπηρετεί ταυτόχρονα ανάπαυση και παραγωγικότητα.

Μείωση εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας: επιθυμητή, αλλά όχι με μείωση μισθού

Η προοπτική μείωσης από 40 σε 37,5 ώρες την εβδομάδα εκτιμάται ότι θα επηρεάσει θετικά βασικές πτυχές της ζωής των εργαζομένων (οικογενειακή/κοινωνική ζωή, ψυχική & σωματική υγεία, παραγωγικότητα, άγχος).

• Η πλειονότητα δεν αποδέχεται τη μείωση ωραρίου με αναλογική μείωση αποδοχών, με τους μεγαλύτερους σε ηλικία ακόμη πιο αρνητικούς.

• Αν ο μισθός παραμένει αμετάβλητος, η μείωση γίνεται σαφώς αποδεκτή. 

• Το 55% θα προτιμούσε η μείωση να αποτυπωθεί ως λιγότερες εργάσιμες ημέρες μέσα στο έτος, ενώ το 45% θα επέλεγε καθημερινή μείωση στις 7,5 ώρες. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανά κλάδο και ηλικία.

Ευελιξία & «13ωρη ημέρα»: εμπειρία υπάρχει, αποδοχή όχι

• Το 26% έχει εργαστεί πολλές/αρκετές φορές μέσα σε μία ημέρα 13 ώρες για δύο ή περισσότερους εργοδότες (το πλαίσιο το επιτρέπει). Η συχνότητα μοιράζεται ανάμεσα σε πρωτοβουλία εργαζομένου και ζήτηση εργοδοτών.

• Το 33% έχει δουλέψει πολλές/αρκετές φορές 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη, και συνήθως κατόπιν αιτήματος του εργοδότη.

• Υποθετικό σχήμα 13 ωρών/ημέρα (με αναλογικά λιγότερες ώρες τις άλλες μέρες): Οι εργαζόμενοι το αξιολογούν αρνητικά για υγεία, οικογένεια, κοινωνική ζωή και άγχος—ιδίως οι γυναίκες. Συνολικά, πλειοψηφία (περ. 56%) τάσσεται κατά, με ισχυρότερη αντίθεση στις μεγαλύτερες ηλικίες.

• Ευελιξία με αντάλλαγμα 37,5 ώρες: Αν η μεγαλύτερη ενδοεβδομαδιαία ευελιξία «έρθει πακέτο» με μείωση στις 37,5 ώρες και ίδιο μισθό, οι απόψεις μοιράζονται (περίπου μισοί υπέρ / μισοί κατά).

Χρόνος εργασίας & δημογραφικό: ένας ισχυρός αποτρεπτικός παράγοντας

Σχεδόν 2 στους 3 εργαζόμενους (περ. 62%) δηλώνουν ότι ο σημερινός χρόνος εργασίας λειτουργεί αποτρεπτικά για την απόφαση απόκτησης (ή επέκτασης) οικογένειας. Το εύρημα εκτοξεύεται στους νέους 18–29 (~79%), παραμένει υψηλό στους 30-44 και υποχωρεί στους 45+. Ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά αναφέρονται μεταξύ άγαμων και γυναικών.