Υποκλοπές και «δικαιοσύνη» δύο έννοιες αντίθετες

Στην Ευελπίδων, στη δίκη για το Predator οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη.  Και όσο η αίθουσα του απλού πλημμελειοδικείου γεμίζει με καταθέσεις που αναδεικνύουν κενά, τυφλές ζώνες και παράδοξα, τόσο η κοινωνία θυμάται ότι ο Άρειος Πάγος είχε «κατεβάσει ρολά» στο σκέλος που αφορούσε κρατικές και άλλες ευθύνες, αρχειοθετώντας την υπόθεση ως προς την ΕΥΠ και κρατικούς λειτουργούς και πολιτικά πρόσωπα.

Η εικόνα που εκπέμπεται και είναι η πιο επικίνδυνη διάσταση για μια δημοκρατία, δεν είναι απλώς ότι «δεν βρέθηκαν στοιχεία». Είναι ότι, ενώ στο δικαστήριο περιγράφεται ένα τοπίο όπου η αλήθεια μοιάζει σχεδόν σχεδιασμένη να μην αφήνει αποτυπώματα, η ανώτατη εισαγγελική κρίση εμφανίστηκε να κλείνει τον φάκελο εκεί ακριβώς όπου η δημόσια λογοδοσία πονά περισσότερο.

Οι αποκαλύψεις σχολιάζονται και έχουν γίνει αντικείμενου σχολιασμού από πολιτικούς της αντιπολίτευσης και από διάφορους φορείς. Οι μόνοι που δεν ασχολούνται με το αυτό το άγος είναι είναι οι κυβερνητικοί βουλευτές, οι υπουργοί και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η προπληρωμένη κάρτα και το «δεν ξέρω» που δεν αρκεί
Μία από τις στιγμές που συνοψίζουν το κλίμα της δίκης είναι η κατάθεση μάρτυρα που συνδέεται με την προπληρωμένη κάρτα από την οποία σύμφωνα με όσα συζητούνται στο ακροατήριο αγοράστηκαν μολυσμένα μηνύματα που στόχευσαν πολιτικά πρόσωπα και δεκάδες ακόμη παραλήπτες. Ο μάρτυρας επέμεινε ότι η κάρτα ήταν δώρο από εταιρεία κινητής τηλεφωνίας από παλιά και ότι δεν την ενεργοποίησε ποτέ, ενώ από έδρας τέθηκαν επίμονα ερωτήματα για το πώς ενεργοποιήθηκε και ποιος είχε πρόσβαση.
Στην ίδια κατάθεση αναφέρθηκε σε πρόσωπο που «δούλευε σε κατάστημα Cosmote» και του έλεγε ότι έκανε «κάποιες διευκολύνσεις με την ΕΥΠ». Είναι από εκείνες τις φράσεις που, όταν ακούγονται στο δικαστήριο, δεν γίνεται να περάσουν ως κουτσομπολιό. Είτε είναι αλήθεια είτε είναι καπνός, απαιτεί έρευνα, διασταύρωση, ονόματα, ρόλους, διαδρομές. Γιατί αλλιώς μένει ως υπαινιγμός που μολύνει τα πάντα και πρώτα απ’ όλα την εμπιστοσύνη στους θεσμούς.

Στο ακροατήριο κατατέθηκαν στοιχεία και περιγραφές ελέγχων για συμβάσεις που σχετίζονται με εταιρείες όπως η Krikel και η Intellexa. Αναζητούνται ίχνη ενός παράνομου λογισμικού του Predator μέσα από παραστατικά, τεχνικές προδιαγραφές και περιγραφές συμβάσεων δηλαδή μέσα από έγγραφα που, αν κάτι είναι παράνομο και απόρρητο, είναι εκ φύσεως πιθανό να μην το «γράφουν» πουθενά.
Είναι ενδεικτικό ότι στο δικαστήριο διατυπώθηκε (σε διάλογο που καταγράφηκε) η ωμή απορία: αν το Predator είναι παράνομο, «θα μπορούσε να έχει τιμολόγιο;» Κι αν όχι, «άρα τι ψάχνετε;»
Στο ίδιο πλαίσιο, ακούστηκε κάτι ακόμη πιο βαρύ: ότι σε ό,τι αφορά την ΕΥΠ, ελέγχονται διοικητικά και όχι επιχειρησιακά ζητήματα και ότι δεν μπορούν να ελεγχθούν «άτυπες πληρωμές» από «μυστικά κονδύλια». Δηλαδή, εκεί όπου θα περίμενε κανείς να υπάρχει η αυστηρότερη θεσμική λογοδοσία, μαθαίνει πως υπάρχουν περιοχές που απλώς… δεν φωτίζονται.

Η «διπλή παρακολούθηση»
Στη δίκη κατατέθηκαν στοιχεία που αφορούν θύματα τα οποία έχουν αναφερθεί ως στόχοι τόσο «νόμιμων επισυνδέσεων» όσο και Predator και τη σύνδεσή τους με συγκεκριμένα πρόσωπα και τρόπο με την ΕΥΠ και πολιτικά πρόσωπα.

Κι όμως τον Ιούλιο του 2024, η δήθεν έρευνα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου κατέληξε ότι δεν προέκυψε εμπλοκή της ΕΥΠ ή άλλων κρατικών υπηρεσιών με το Predator και το σκέλος περί κρατικών ευθυνών αρχειοθετήθηκε. Ταυτόχρονα, το βάρος μετατοπίστηκε σε ιδιώτες, με την υπόθεση να φτάνει σε δίκη ως πλημμέλημα.
Και εδώ βρίσκεται η καρδιά της δημόσιας οργής. Οταν η κορυφή της Δικαιοσύνης «τελειώνει» το θέμα για το κράτος, αλλά το δικαστήριο συνεχίζει να ξετυλίγει νήματα που έστω ως ενδείξεις, υπαινιγμοί ή «αδύνατα σημεία» ελέγχου αγγίζουν το κράτος, τότε η αρχειοθέτηση δεν μοιάζει με κάθαρση.

Σε μια δημοκρατία με διάκριση εξουσιών, η Δικαιοσύνη κρίνεται από το αποτέλεσμα από το αν πείθει ότι ήθελε να φτάσει μέχρι το τέλος. Όταν μια υπόθεση με τόσο βαρύ δημόσιο ενδιαφέρον καταλήγει να «κόβεται» θεσμικά,  τότε είναι αναπόφευκτο το συμπέρασμα ότι η ανώτατη δικαστική κορυφή λειτουργεί σε πολιτική σκιά.