Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο εμβληματικός ηθοποιός του Χόλιγουντ, Ρόμπερτ Ρέντφορντ

O Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο εμβληματικός ηθοποιός και σκηνοθέτης που σφράγισε τον αμερικανικό κινηματογράφο, πέθανε σε ηλικία 89 ετών στο σπίτι του στη Γιούτα.

Τον θάνατό του ανακοίνωσε η Σίντι Μπέργκερ, διευθύνουσα σύμβουλος του γραφείου δημοσίων σχέσεων Rogers & Cowan PMK. Όπως ανέφερε, πέθανε στον ύπνο του, χωρίς όμως να αναφέρει συγκεκριμένη αιτία.

Ως ηθοποιός, πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως το «Butch Cassidy and the Sundance Kid» (1969), το «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου» (1976), το «Three Days of the Condor» (1975) και το «The Sting» (1973), που του χάρισε την πρώτη και μοναδική του υποψηφιότητα για Όσκαρ ερμηνείας.

Το πάθος του για τον κινηματογράφο τον οδήγησε στη δημιουργία του Ινστιτούτου Sundance, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που στηρίζει τον ανεξάρτητο κινηματογράφο και το θέατρο και έχει καθιερωθεί διεθνώς μέσα από το ετήσιο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance.

Παράλληλα, υπήρξε ενεργός ακτιβιστής για το περιβάλλον και από το 1961 εγκαταστάθηκε στα βουνά της Γιούτα και πρωτοστάτησε σε δράσεις για την προστασία του φυσικού τοπίου της πολιτείας και της αμερικανικής Δύσης.

Η ζωή και το έργο του

Ο Ρέντφορντ γεννήθηκε στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας, στις 18 Αυγούστου του 1936. Ο πατέρας του ήταν, αρχικά, γαλατάς και, στη συνέχεια, λογιστής, ενώ η μητέρα του ήταν νοικοκυρά. Η καταγωγή των προγόνων του είναι βρετανική (Αγγλία και Σκωτία) και ιρλανδική, κάτι που εξηγεί, τα πυρόξανθα μαλλιά του, τα οποία είναι και το κύριο γνώρισμά του. Κατά τα σχολικά του χρόνια, ήταν συμμαθητής με το διάσημο παίκτη του μπέιζμπολ Ντον Ντιρσντέιλ. Λέγεται πως, όταν γύριζε από το σχολείο του στο σπίτι, σταματούσε έξω από τα στούντιο της Fox, για να παρακολουθήσει τους διάσημους ηθοποιούς της εποχής. Στην εφηβεία του, συνήθιζε να κάνει μικροκλοπές (τάσια αυτοκινήτων), ενώ κατανάλωνε πολύ αλκοόλ. Η συμπεριφορά του αυτή τον εμπόδισε να κερδίσει κάποια υποτροφία, ώστε να μπορέσει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο.

Μόλις αποφοίτησε από το σχολείο, κέρδισε, τελικά, υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, χάρις στην ικανότητά του στον αθλητισμό και -κυρίως- στο μπέιζμπολ. Εκείνο το χρονικό διάστημα δούλευε ως σερβιτόρος σε ένα εστιατόριο-μπαρ. Έπειτα, ξεκίνησε να δουλεύει στις πετρελαιοπηγές της Καλιφόρνιας, ώστε να μαζέψει χρήματα, για να μπορέσει να κάνει ένα ταξίδι στην Ευρώπη.

Κατάφερε να μείνει στη Γηραιά Ήπειρο για ένα -περίπου- χρόνο. Τον περισσότερό του καιρό τον πέρασε στο Παρίσι, ενώ γράφτηκε και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας. Όμως, οι κακές κριτικές των καθηγητών του, τον οδήγησαν στην επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αργότερα, μετέβη στο Μπρούκλιν, για να κάνει μαθήματα ζωγραφικής στο Ινστιτούτο Πρατ, κάτι που επηρέασε αρκετά τη ζωή του και τον ίδιο, αφού για μια περίοδο είχε αποκτήσει ένα αρκετά μποέμικο στυλ.

Στη συνέχεια, πήγε στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών της Νέας Υόρκης, μετά από παρότρυνση ενός φίλου του. Στην ακρόασή του, κατάφερε να εκπλήξει τους κριτές, οι οποίοι ανέφεραν πως: «διαθέτει μια φυσική άνεση στην έκφραση, ζωηρή φαντασία, ένα χάρισμα». Η επαφή του αυτή με την υποκριτική τον κέρδισε και τον έκανε να ασχοληθεί σοβαρά με το αντικείμενο.

Βραβεύσεις

Ως καλλιτέχνης:

Βραβείο Όσκαρ για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο (2002)

Ως ηθοποιός:

Βραβείο Emmy β’ ανδρικού ρόλου για την τηλεοπτική σειρά Alcoa Premiere

Χρυσή Σφαίρα πιο πολλά υποσχόμενου ηθοποιού για την ταινία Inside Daisy Clover

Βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού για την ταινία Tell Them Willie Boy Is Here

Βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού για την ταινία Downhill Racer

Ως σκηνοθέτης:

Όσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία Ordinary People